περιμετωπίδιος

-ον, Α

αυτός που βρίσκεται γύρω από το μέτωπο («περιμετωπίδιος ἱδρώς», Ιπποκρ.)

[ΕΤΥΜΟΛ. < περι-* + μετωπίδιος (< μέτωπον)].